don't give away the end, the one thing that stays mine.

Hamlet:
Why then 'tis none to you; for there is nothing either good or
bad, but thinking makes it so. To me it is a prison.
Hamlet Act 2, scene 2, 239–251

Νομίζεις είναι εύκολο να διαλέξεις τον σωστο δρόμο?Νομίζεις.
Για μενα οχι.'Οχι πια.
Δεν νομιζω οτι προσπαθησα αρκετα ποτε.
'Οχι οτι ο καλος "θεουλης" δεν μου την εφερε στην επομενη γωνια.What goes around, comes around.
Γενικα ομως ειμαι κωλοφαρδη.Μου τα χει φερει ευκολα η ζωη (συγκριτίκα με άλλους τουλάχιστον).
Νομιζω πως αυτο φταιει.Τοσες αλλαγες, τοσες φρουδες ελπιδες, τοση αμφισβητηση και ανασφάλεια...καπου εκει θα σε φερουν.Σκληραινεις.Παγωνεις.Δες πως μιλας!Σαν να μην σε νοιαζει...
Και ποιον τον νοιαζει?
Παντα καποιος νοιαζεται μεχρι να σταματησει να νοιαζεται και να αποφασισει να κανει κατι καλυτερο με την ζωη του.
Εχω βαρεθει να αφηνω ανθρωπους πισω μου.Οχι οτι με νοιαζει...Καλυτερα απ'το να μεινω εγω πισω.
Τι θα γινει μετα απ'ολο αυτο που ερχεται δεν ξερω...Σου εχω ξαναπει οτι την αλλαγη μεσα μου την καταλαβαινω την ωρα που γινεται.Και δεν με πιστεψες.
Θα με πιστεψει αραγε κανενας οταν του πω "Να!ΝΑ!ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙΣ???ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΕΙΣ, ΕΠΡΕΠΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΔΕΙ.να προλαβει.να καταλαβει."
Στο χερι μου ειναι να σου δειξω θα μου πεις.
Εδω ειναι το προβλημα...