Ασυναρτησιες...?



Τελικα τα πραγματα ειναι ισως λιγο πιο διαφορετικα απ'οτι νομιζα. Και ισως φταιει ο καιρος, η -κλασικη- αναποφασιστικοτητα μου (που σημαινει οτι αυριο μπορει να λεω τα ακριβως αντιθετα),  ισως- και μακαρι, ετσι για αλλαγη- να εκανα ενα μικρο βημα μπροστα. Και δεν θα αλλαξουν και πολλα γυρω μου.Μεσα μου ομως αλλαζουν τα παντα, ισως. Και τις αλλαγες λενε τις καταλαβαινεις μετα απο καιρο οταν γυρνας πισω και βλεπεις κατι αλλο απ'αυτο που εισαι τωρα.

Ενιγουεϊ η ουσια ειναι πως οτι και να λενε μερικοι μερικοι εγω μπορω να αντιληφθω την αλλαγη πανω μου και γυρω μου την στιγμη που ακριβως συμβαινει, οσο ανεπαισθητη και να'ναι, απλα ισως 9α μπορεσω να την εκτιμησω καλυτερα σε κανα 6μηνο απο τωρα...Θα ακουστει μακαβριο αλλα αισθανομαι αυτη την νηφαλιοτητα και αυτογνωσια που εχει ενας ανθρωπος που εχει αποδεχτει την μοιρα του πριν τα τιναξει. Και μου αρεσει αυτο. Στο χαος του μυαλου μου, που βιωσα το τελευταιο κυριως χρονο, βρηκα-εστω και για λιγο- ενα βραχο να αγκιστρωθω πριν με παρασυρει ξανα το ρεμα (που λεει και το ασμα). Γιατι σιγουρα θα ξανακυλησω σαν τους drug addicts καπου εκει στο βαθος της ψυχης μου που αλλοι φοβουνται, οχι απλως να πλησιασουν αλλα εστω να ριξουν μια ματια. Και αυτο μου αρεσει. Στο τελος τελος ειναι μια αποδειξη οτι ζω και δεν φυτοζωω.
Και αν λοιπον με πιασαν παλι τα πολιτικα μου/κοινωνικα μου/ καλλιτεχνικα μου/επαναστατικα μου, μην απορησεις.Γιατι στο κατω κατω της γραφης και οι μισανθρωποι χρειαζονται ανθρωπους για να μισησουν.Και ισως αυριο παλι να ξαναμπω σε ξενερωτο/φασιστικο/geek/ψωναρα mode. Αλλα χου κεαρς? Εσυ παντως σιγουρα οχι.
Και μην φοβασαι, δεν αλλαξα καθολου.